مفتول آرماتوربندی (یا میلگرد آرماتوربندی) یکی از اجزای اساسی در ساخت و ساز بتن مسلح است که برای اتصال میلگردهای تقویتی به یکدیگر و به‌طور کلی برای ایجاد شبکه‌های تقویتی در سازه‌های بتنی استفاده می‌شود. کیفیت مفتول آرماتوربندی مستقیماً بر استحکام و دوام سازه‌های بتنی تاثیر می‌گذارد. برای ارزیابی کیفیت این مفتول‌ها، معیارهای متعددی وجود دارد که شامل ویژگی‌های فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی آن‌ها می‌شود. مهم‌ترین معیارهای کیفیت مفتول آرماتوربندی عبارتند از:

1. مقاومت کششی (Tensile Strength)
• یکی از مهم‌ترین معیارهای کیفیت مفتول آرماتوربندی، مقاومت کششی آن است. مفتول آرماتوربندی باید قادر به تحمل فشارهای کششی و بارهای زیاد باشد بدون اینکه دچار شکست یا کشیدگی غیرمجاز شود. معمولاً مفتول‌های آرماتوربندی باید دارای مقاومت کششی بالا و مطابق با استانداردهای مشخص باشند.

2. مقاومت در برابر خوردگی (Corrosion Resistance)
• مفتول آرماتوربندی باید مقاوم در برابر خوردگی و آسیب‌های ناشی از رطوبت، نمک‌ها، اسیدها و سایر مواد شیمیایی باشد. برای این منظور، معمولاً مفتول‌های آرماتوربندی از جنس فولاد گالوانیزه یا فولاد ضد زنگ تولید می‌شوند تا در شرایط مختلف محیطی دچار خوردگی نشوند.

3. استحکام تسلیم (Yield Strength)
• استحکام تسلیم معیار دیگری است که نشان‌دهنده نقطه‌ای است که مفتول شروع به تغییر شکل دائمی می‌کند. مفتول آرماتوربندی باید استحکام تسلیم کافی داشته باشد تا در برابر نیروهای وارد شده تغییر شکل زیادی نداشته باشد و بتواند به‌طور مؤثر در سازه بتن مسلح عمل کند.

4. انعطاف‌پذیری و قابلیت خم شدن (Flexibility and Bendability)
• یکی از ویژگی‌های مهم مفتول آرماتوربندی، انعطاف‌پذیری آن است. این ویژگی برای نصب آسان و تغییر شکل مفتول در حین آرماتوربندی ضروری است. مفتول‌های آرماتوربندی باید قابلیت خم شدن به‌طور مناسب و بدون شکست را داشته باشند.

5. ابعاد و ضخامت (Dimensions and Thickness)
• ابعاد و ضخامت مفتول باید مطابق با استانداردهای مورد نیاز برای پروژه‌های ساختمانی باشد. معمولاً قطر مفتول آرماتوربندی باید به اندازه‌ای باشد که بتواند بارهای مورد نیاز را تحمل کند و در عین حال انعطاف‌پذیری کافی برای نصب را داشته باشد