معیار کیفیت استانبولی
1. جنس بدنه
فلزی (ورق گالوانیزه ضخیم، ضدزنگ) یا پلاستیک فشرده (پلی‌اتیلن یا پلی‌پروپیلن با کیفیت). جنس نازک یا شکننده، دوام ندارد.
2. ضخامت بدنه
بدنه باید ضخیم و مقاوم باشد تا در اثر فشار ملات یا ضربه، تغییر شکل ندهد یا سوراخ نشود.
3. اتصالات قوی (در نوع فلزی)
در مدل‌های فلزی، نقاط جوش یا پرچ باید مستحکم و تمیز باشد؛ جوش ضعیف، سریع ترک می‌خورد.
4. تحمل وزن ملات
باید بتواند حداقل ۱۰ تا ۱۵ لیتر ملات (حدود ۱۵-۲۰ کیلوگرم) را بدون تغییر شکل یا ترک خوردن تحمل کند.
5. انعطاف‌پذیری مناسب (در نوع پلاستیکی)
پلاستیک نباید خشک و شکننده باشد. پلاستیک مرغوب کمی حالت ارتجاعی دارد.
6. مقاومت در برابر ترک و شکست
هنگام ضربه خوردن یا افتادن نباید ترک بردارد یا لب‌پر شود.
7. کف و لبه تقویت‌شده
کف ظرف و لبه‌ها باید دوبل یا تقویت‌شده باشند تا در برابر سایش و فشار مقاوم‌تر شوند.
8. عدم نشت یا سوراخ بودن
هنگام پر بودن با ملات یا آب، نباید هیچ نشتی یا سوراخی داشته باشد.
9. سهولت در تمیزکاری
سطح داخلی نباید زبر یا با بافت ناهموار باشد؛ هر چه صاف‌تر باشد، راحت‌تر شسته می‌شود.
10. وزن مناسب
ظرف باید نه خیلی سنگین (که حملش سخت شود)، و نه خیلی سبک و ضعیف باشد. تعادل وزن و استحکام مهم است