نماد زن در گنجیابی | تفسیر آثار و علائم باستانی زنان در دفینهها
نماد زن در گنجیابی معمولاً اشارهای به الهههای باروری، مادر زمین یا نگهبان گنجها دارد. در بسیاری از تمدنهای باستان، زن نمادی از زایش، حفاظت و ثروت طبیعی بود. بنابراین وقتی در کاوشهای میدانی با نقوش یا پیکرههای زنانه مواجه میشویم، باید آن را بهعنوان یک نشانه فرهنگی و مذهبی بررسی کنیم، نه صرفاً علامتی برای وجود دفینه.
این نمادها ممکن است بهصورت سنگنگاره، مجسمه کوچک، یا حکاکی روی صخره دیده شوند. در برخی مناطق ایران، نقش زن با ظرف، حیوان یا درخت همراه است که هرکدام معنا و جهت متفاوتی دارند.
در بررسی آثار علائم، چند نوع نماد زنانه بیش از بقیه دیده میشود.
این تصویر در آثار باستانی بهعنوان نگهبان مکان مقدس یا گنجینه تفسیر میشود. اگر زن دست بر سینه دارد، مفهوم احترام یا دعا را دارد؛ اما اگر یکی از دستانش به سمت زمین باشد، احتمالاً نشانهی دفینه زیر آن نقطه است.
الهه مادر در اسطورههای ایران و بینالنهرین، نماد باروری و ثروت است. در گنجیابی، این علامت معمولاً بهمعنای وجود دفینه در عمق بیشتر و حفاظتشده است. بسیاری از محققان معتقدند که چنین مکانهایی بیشتر جنبهی آیینی داشتهاند تا ذخیرهی مالی.
اگر نقش زن در نزدیکی چشمه یا درخت کهنسال باشد، بیانگر پیوند زن با زندگی و زمین است. این علامت به باستانشناسان کمک میکند تا محلهای آیینی یا قربانگاههای باستانی را شناسایی کنند.
تالارتوزیع
برای اشتراک گذاری پست ها روی شبکه های اجتماعی مورد نظر خود کلیک نمایید.